,
een van de Myropscameren te Utrecht
Dit tweelaags
dwarshuis
is een 'godskamer': het is een van de
vrijwoningen
van de
Myropscameren,
gesticht in 1583.
Aan dit huisje gaat een hele geschiedenis vooraf.
In de 14e eeuw werd links ervan, achter op het terrein van het
Regulierenklooster,
een groot gebouw opgetrokken, waarvan de rechter zijmuur
op de plaats van de linker zijmuur van nr 122 stond.
Rond 1400 werd hiertegen een diep gebouw opgetrokken,
ongeveer op de plaats van dit huis, maar veel dieper.
Mogelijk was er een tussenmuur, die het achterste deel afscheidde.
Sporen van een gewelf wijzen op een kelder achterin, die later als (toen buiten gelegen)
beerput werd gebruikt.
Toen het diepe gebouw gesloopt werd, bleef ook de linker zijmuur niet staan.
De nieuwbouw hier, aan het eind van de 15e eeuw, betrof
woningen ter plaatse van nr 122 tot en met 128.
Dat kwam goed uit toen hier in 1583 vrijwoningen gesticht moesten worden.
In de 18e en 19e eeuw werden diverse onderhoudswerkzaamheden uitgevoerd.
De grondige renovatie van 1950 betekende het einde van de oude
kap
en
trappen.
De restauratie van 1979 tot 1981 had een heel ander karakter.
Hierbij werden aan de achterzijde van de rij huizen
aanbouwen
toegevoegd voor de
keuken en natte cel.
Het pand is eigendom van het
Utrechts Monumentenfonds.
Tekst: Jean Penders, 03-2006. Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
